qarıtmaq

f. dan.

1. Ərə verməyib evdə saxlamaq, qocaltmaq (qızı). <Gülçöhrə:> Mən deyirəm ki, evdə qalıb qarıtıb qocalasan? Ü. H..

2. Meyvəni bostanda saxlayıb vaxtını keçirməklə tər və təzəliyini ötürmək.